Tekstatelier EERZS
  • Home
  • Diensten
    • Content creëren
    • Interviewen
    • Redactie
  • Portfolio
  • Erica
  • Parels aan Zee
  • Recensies
  • Zoek

393_Troost

6 februari 2022/0 Reacties/in Parels /door Beheer

“Liefde houdt niet op waar het leven eindigt.”
Deze week neem ik een interview af over het beroep van een uitvaartbegeleider. Het voelt een beetje dubbel, want in de voorliggende weken ben ik op verschillende manieren met het verdriet van de dood in aanraking gekomen. Toch heeft het onderwerp vanuit mijn eigen achtergrond en ervaring mijn interesse.

In 2016 behaalde ik een certificaat uitvaartspreker. Twee maanden erna gevolgd door het certificaat zelfstandig trouwambtenaar. Op het eerste gezicht hebben deze beroepen geen raakvlakken, maar dat is slechts schijn. Ze draaien beiden om de liefde. En zowel bij een huwelijk als bij een afscheid vereist een toespraak zeggingskracht en taallenigheid.

Het uitvaartcentrum is gevestigd op een bedrijfsterrein. Logistiek nog niet zo gek, bedenk ik als ik voor de deur kan parkeren. Nog voor ik aan kan bellen zwaait de deur open. De goedlachse ondernemer verwelkomt me hartelijk. Het is een wijdverbreid misverstand dat uitvaartbegeleiders uitsluitend ‘in de plooi’ hun dagen doorbrengen. De ruimte is warm en sfeervol ingericht. Als we aan de ovale tafel gaan zitten vouw ik een paar eerder gepubliceerde interviews uit. Wat er daarna volgt blijft – nog steeds – grappig. “Kijk, dit is wat je gekocht hebt” zeg ik, wanneer de dubbele pagina de helft van de tafel beslaat. “Zo groot?” wijst het lijdend voorwerp dan verschrikt naar de headerfoto. “Yep, zo groot” lach ik dan terug. “Maar maak je geen zorgen, als wij over een uurtje die foto maken ben je ontspannen. Kijk maar, hier is het ook gelukt”.

Voor we het weten zijn we een uur verder. Zo gaat het vaker. Ik laat een bandje meelopen waardoor het vanzelf meer een gesprek wordt. De ondernemer is 44 en moeder van een 17-jarige meidentweeling. “Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar een van mijn dochters is gisteren voor een stage van drie maanden naar Tanzania vertrokken, dus ik houd mijn telefoon in de gaten. Ze is gisteren goed aangekomen maar reist vandaag met een vrijwilligersorganisatie naar de eindbestemming”. Ook zonder 17-jarige dochter kan ik me goed in haar verplaatsen.

Na de opleiding social work vond ze twee decennia haar bestemming in de kinderopvang. Tot het moment dat ze als manager als gevolg van enorme bezuinigingen steeds verder van de werkvloer af kwam te staan. Juist in die periode, waarin ze zich van alles afvroeg, verloor ze een paar dierbaren en kwam in contact met de uitvaartzorg. Ze besloot het roer om te gooien en startte met de opleiding tot uitvaartondernemer. De mix van het ondernemerschap en een beroep waarin ze echt van mens tot mens aan de slag kon bleek haar goed te passen. “Kinderopvang en uitvaartzorg lijken ver uit elkaar te liggen, maar in beide beroepen gaat het om kijken, luisteren en begeleiden van mensen in een kwetsbare periode”.
Behalve dat inzicht zag ze ook waar ze – als zelfstandig ondernemer in de uitvaartzorg – het verschil zou kunnen maken. “Ik verdien mijn tarief maar verder niet aan marges op de kist, de bloemen of andere zaken. Ik wil niet als een verkoper aan tafel zitten, dat is een bewuste keus.”

Het aantal uitvaarten nam fors toe. Zo fors, dat ze samenwerking met zzp-ers heeft gezocht. Dan – alsof ze mijn gedachten kan raden – zegt ze: “Het merendeel van de mensen overlijdt niet aan corona, maar aan kanker of ouderdom. Maar corona heeft op een heel andere manier wel iets gebracht. Intiemer afscheid nemen. De bescheiden koffiekamers, de livestream en alles zonder de uitputtende emotionele belasting van twee uur condoleance. Door de pandemie werd het legitiem om het zo te doen.”

Uitbreiding van het team om de vraag het hoofd te blijven bieden gaf haar ook de ruimte om het ondernemerschap te ontwikkelen. Zo sloot ze overeenkomsten met een paar recyclingbedrijven en ging een samenwerkingsverband aan met een instelling voor de geestelijke gezondheidszorg en een penitentiaire inrichting voor het produceren van een duurzame kistenlijn van gerecycled hout.

Als we na een uurtje aan de foto’s toekomen herschikken we een paar zaken en steken wat kaarsen aan. “Wacht even hoor, dit doen we ook anders” zegt ze, terwijl de doos met tissues van tafel verdwijnt. Ze legt een paar kleine kartonnen verpakkingen terug. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Terwijl ik naar de tafel loop vraag ik wat het is. “Een papieren zakdoekje, dit leggen we op de stoelen bij de uitvaartdienst”. Op de omverpakking lees ik “Liefde houdt niet op waar het leven eindigt.”
Juist in deze week treft me de eenvoud van de zin. Troostrijker wordt het niet.

 

Post Views: 2.565
Deel dit stuk
  • Deel via Facebook
  • Deel via Linkedin
  • Delen via E-Mail
0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord Reactie annuleren

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.

Recente berichten

  • 400_Alles of niks
  • 399_Postvanger
  • 398_De Reünie, deel 2
  • 397_Voorlezen
  • 396_Herkend

Parelketting

  • mei 2022
  • april 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018

EERZS via twitter

#Parel397 Bijzonder gevarieerd weekje om op terug te blikken. Maar teveel om in één Parel te persen. Toch gaat de parel van deze week naar één man. Luchtig en vrolijk, een mens kan er niet genoeg van hebben deze weken. Klik op eerzs.nl/397_voorlezen/. pic.twitter.com/A0OmKQ8oIm

Ongeveer 2 maanden geleden op TekstAtelier EERZS's Twitter

#Parel396 Na een pauze van 6 weken heb ik mijn draai in de stilte van de weekendnacht weer gevonden. Geniet bij het ontbijt van Parel 396 eerzs.nl/396_herkend/! pic.twitter.com/AE2tc7luAV

Ongeveer 2 maanden geleden op TekstAtelier EERZS's Twitter

#Parelverlof Eerzs Leeskring is per mail geïnformeerd. pic.twitter.com/0RUnMV5JuA

Ongeveer 3 maanden geleden op TekstAtelier EERZS's Twitter

#Parel395 “Elke overeenkomst met mensen of bedrijven in mijn directe woonomgeving berust op louter toeval”. Dat zou de subtitel van deze Parel kunnen zijn.Maar dat gezegd hebbende….. geniet bij het zondagse ontbijt van ‘Tegelwijsheid”! eerzs.nl/395_tegelwijsh… #Parel pic.twitter.com/klQ1RcySrf

Ongeveer 3 maanden geleden op TekstAtelier EERZS's Twitter

#Parel394 Meestal schrijf ik een Parel over een ontmoeting met iemand pas ná publicatie van het krantenartikel. Maar de romantische bijvangst van deze week kon in de aanloop naar Valentijn niet beter passen dan in Parel 394! Geniet mee van eerzs.nl/394_uit-en-thu…! #eerzs pic.twitter.com/pn4Yms9KZk

Ongeveer 4 maanden geleden op TekstAtelier EERZS's Twitter

@tekstatelier volgen

Aanmelden Leeskring ParelZoekers

Wilt u ook iedere week een ‘parel’ per e-mail ontvangen? Meld u dan hier aan voor de leeskring.

Contact

TekstAtelier EERZS | Vlissingsestraat 98 4388 HG | Oost-Souburg

Tel. 06 532 33 297

e-mail info@eerzs.nl

Algemene voorwaarden

© Copyright - TekstAtelier EERZS - Enfold Theme by Kriesi
  • Facebook
  • Linkedin
  • Instagram
392_Reünie 394_Uit en Thuis een Team
Scroll naar bovenzijde