404_Zachte landing

Een uurtje later dan gewoonlijk schuif ik achter mijn laptop om een pareltje te rijgen. Een gevarieerd weekje was het.

Een mooi werkvloer-interview met een medewerker dagbesteding trapt de week af. Gelijk de volgende dag werk ik het uit, want er komt meer los met een deadline deze week. Op de warme dagen heb ik een dagindeling zoals in de zuidelijke landen: ik werk de ochtenden, want ’s middags met een rolluik dicht op mijn kamertje onder het schuine dak dooft elke vorm van creativiteit. Wanneer nodig trek ik na het avondeten nog een paar uurtjes door.

Aan alles is te merken dat de vakantieperiode is aangebroken. Afspraken worden net iets sneller afgezegd of verschoven. Of er moet een reminder aan te pas komen. Het schrijven van content voor een nieuwe website loopt vertraging op omdat de ontwerper ǀ vormgever niet tijdig bij de opdrachtgever aan kan schuiven en dus in de vakantieperiode belandt. Voor een website van een ander bedrijf kan ik niet eerder een opgave doen van mijn inzet en kosten dan wanneer de vormgever zijn voorstel heeft geformuleerd. En ook dat laat op zich wachten. Een derde opdrachtgever meldt bij navraag dat de planning van een van de twee tenders (aanbestedingsrapporten)een paar weken opschuift. De andere komt donderdagmiddag binnen. Het grond- weg- en waterbouwbedrijf (GWW) gunt me het redigeren van deze rapporten en is tot nu toe zeer tevreden met het resultaat. Zelf vind ik het – in de afwisseling met het onder de mensen zijn – heel leerzaam en leuk werk. Alle woorden die ik niet ken zoek ik op. Intussen ontstaat er een heus GWW-woordenboekje. Zo betekent de populair geformuleerde ‘Social return’ niets anders dan het werken met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. En leer ik dat de afkorting WADI staat voor Water Afvoer Drainage en Infiltratie (ofwel een groene greppel in stedelijk gebied).

Omdat mijn planning in combinatie met het weertype veel weg heeft van een rekbaar elastiek lukt het om ook wat eigen klusjes bij te werken. Tussen de bedrijven door verkopen we nog een paar schilderijen. De Zwitser die al drie werken heeft gekocht heeft ook op deze twee de hoogste bieding gegeven. In de lome tussenuurtjes haal ik de werken uit de opslag. Onderweg fantaseer ik over wat hij met 5 grote werken – ook nog behoorlijk verschillend qua sfeer – gaat doen. Koopt hij in voor anderen? Woont hij in een kasteel of runt hij een B&B? Bij eerdere verkopen brachten we het werk bij de koper thuis en wisten waar het terecht kwam. Niet zelden boorden we zelf ter plaatse nog het gaatje in de muur. Hoe anders is dat nu. Alle verkochte schilderijen zijn op reis gegaan naar Spanje, Portugal en Zwitserland. Ik dicht een mailtje aan de koper en laat dat door mijn vriendin in ‘gemoedelijke toon’ vertalen. Het blijft nog even gissen, want de dagen erna blijft reactie uit. De werken maken we verzendklaar voor de internationale transporteur die het vrijdag komt ophalen.

Zaterdagavond passen we – bij uitzondering – op de honden van onze buren. Er staat wat lekkers bij de koffie klaar, de wijn is gekoeld en de teevee-instructie werpt zijn vruchten af. De honden vinden het ge-wel-dig en dragen hun speelgoed aan, springen op schoot en betuigen hun affectie in woord en daad. Zelfs de parkietjes voelen de stemming aan en kwetteren steeds harder door het teeveeprogramma. Na anderhalf uur komt de rust erin. De honden liggen tevreden op hun kussens, wij hangen op de bank en hebben –na de slappe lach –  inmiddels ontdekt waar het knopje zit om de onbedoelde ligstand van het bankelement weer terug te dirigeren. Alleen de parkietjes weten nog van geen ophouden. Boven de kooi is een zogenaamde daglichtlamp aan. Met een samenzweerderige blik zeg ik tegen mijn Lief “Let maar eens op, als ik die uitdoe is het nacht en houden ze hun snavels”. En zo geschiedt.

Tegen elven schuiven we weer een deur op. De KattenClub staat in de gang klaar voor de grote ontvangst. Om vervolgens linea recta naar de keuken te sprinten en veelbetekenend naast de voerbakjes plaats te nemen. Ik schenk nog een glas in en vertrek naar boven. Tijd voor mijn ultieme zachte landing in het weekend.